Het was de sushi.
Ik had graag psychologie of criminologie gestudeerd. Maar het CLB overtuigde mijn ouders: zij is niet geschikt voor universitaire studies. Dus koos ik voor boekhouding-accountancy. Waarom? Ik werd geslingerd tussen talen en cijfertjes en het is het dartspijltje dat beslist heeft.
Mijn eerste werkjaren waren een zoektocht. Telkens solliciteerde ik voor een functie die enkel op papier bestond, die een heuse uitdaging was en waarvoor ik niet het diploma had. Maar ik was wel altijd heel zeker: ja, ik kan dat.
Zo leerde ik hoe je een afdeling of dienst, die enkel uitgeschreven stond op een vel papier, tot werkelijkheid brengt. Planningen maken, mensen aanwerven, programma’s schrijven, structuren bouwen, met machines leren rijden, een team van meer dan 200 mannen leiden,…ja, ik deed dat.
En toen was er sushi. Voor mij is dat niet gewoon maar wat rauwe vis. Sushi is de warme herinnering aan die zomerse avond op terras met vrienden waar een idee ontstond: waarom ga jij niet ondernemers ontzorgen? Een week later startte ik mijn eigen bedrijf op.
Ondernemers ontzorgen bij hun administratie, marketing en organisatie? WIScan het! Ik ben dat lieve kaboutertje die iedere onderneming wel eens nodig heeft. Ik spring bij voor wat, wanneer en waar je het nodig hebt. Een pak ervaring in verschillende sectoren, een massa mensenkennis en steeds nieuwe uitdagingen…ja, ik heb dat.
Maar wat me als ondernemer het meeste drijft is het ijzeren geloof dat alles kan en dat er voor alles een oplossing is. Durf de zaken anders te bekijken. Ga netwerken. Spreek met andere ondernemers en luister naar hun verhaal. Toon respect, wees eerlijk, blijf wie je bent en zie mensen graag. Ondernemers ontzorgen? Ja, ik doe dat.
Terug naar overzicht
